De kinderdagverblijven en peuteropvang zijn bijna een maand weer heropend. Helaas de buitenschoolse opvang nog niet.
Hoe gaat deze maand? Zitten jullie weer in het oude ritme of is het anders? Loop jij blij door de groep of voel jij een bepaalde spanning in jouw lichaam?
‘Als de basis maar goed is’ Bij deze uitspraak richten wij ons (als pedagogisch professionals) vaak op de kinderen. Voelt een kind zich veilig? Is het nieuwsgierig en durft het kind op onderzoek uit te gaan?
Maar hoe zit het met jouw basis? Voel jij je veilig op de groep? Ben jij nieuwsgierig? En durf jij op onderzoek uit te gaan?
Praktijkvoorbeeld
De nieuwe dag is net gestart, jij hebt een late dienst en bij binnenkomst zie je dat jouw collega een heftig uur heeft gehad. Bijna alle kinderen zijn binnen. Jouw collega staat nog te praten met een ouder. De laatste weken zijn jullie elkaar kwijtgeraakt, dit voelt beladen. Jij loopt naar de dagplanning en kijkt naar het programma van vandaag. Je ziet dat jullie een volle dag hebben. Jullie hebben vandaag de wasbeurt, de bedden moeten verschoond worden, een aantal observaties die ingevuld moeten worden, jullie hebben een verjaardag en een intakegesprek voor een nieuw kind (wel telefonisch maar dit betekent wel één persoon minder op de groep). Je collega is klaar met de overdracht van het laatst binnengekomen kind, jij zegt haar kort gedag. Ze loopt gelijk de groep af, geen idee wat ze gaat doen. Je voelt de spanning opbouwen in jouw lichaam. Jij start alvast met het vouwen van de was, een klus die jou veel energie kost (totaal niet jouw ding, thuis vouw jij nauwelijks, aantrekken vanaf het wasrek is toch net zo makkelijk). Je kijkt tussendoor naar de kinderen op de groep en denkt: “De kinderen zijn de reden waarom ik in de kinderopvang werk”. Maar op het moment kan jij daar niet van genieten zoals je zou willen.
Herken jij dit moment? Of herken jij elementen hiervan? Wat doe jij met situaties als deze? Ga jij met jouw collega zitten en uit jij jouw gevoelens en grenzen?
Wat voor invloed heeft deze situatie op de kinderen? Komen de kinderen tot ontwikkeling? En komen jullie als team tot ontwikkeling? Zit de basis goed?
In bovenstaand praktijkvoorbeeld komen een aantal elementen naar voren:
- De relatie tussen jou en jouw collega;
- Een volle dagplanning;
- Energielek, was vouwen;
- Energiegever, het zien van de kinderen.
Allemaal aspecten waarbij ik denk: de basis voor de pedagogisch professionals kan steviger. Een stevige basis is noodzakelijk om de kinderen te ondersteunen bij hun ontwikkeling. Is dat niet wat wij allemaal willen? Daarvoor moeten we soms een stapje terug doen en de basis stevig maken voordat we door kunnen. Ik wil graag met jullie inzoomen op de bovenstaande 5 aspecten:
- De relatie tussen jou en jouw collega
Wij willen de kinderen leren om relaties aan te gaan, onderling en met volwassenen. Maar hoe kunnen wij dat leren als wij zelf moeite hebben met de relatie met onze collega? Wat is er nodig voor een goede relatie? Hechting. Betrek het hechtingsproces van een kind eens op die tussen jou en jouw collega; waar staan jullie? Een simpele vraag bij binnenkomst kan soms een wereld van verschil maken: “Hoe was je eerste uur?” De collega uit het praktijkvoorbeeld zou denk ik haar hart luchten en vertellen hoe druk het was. Luister hiernaar en zorg daarna voor haar. Vraag of ze een kopje thee/koffie wil. Een klein gebaar met grote gevolgen voor de rest van de dag.
- De volle planning
Structureren en leidinggeven – belangrijke interactievaardigheden die helemaal passen bij het maken van een haalbare en realistische dagplanning. Hoe is het om aan het begin van de dag een volle planning te zien? Regelmatig geeft dat stress en voel je dit gelijk in jouw lichaam. Ga jij gelijk aan de slag of verstijf jij omdat je niet weet hoe je alles het beste kan aanpakken? Wat voor effect heeft dat op de kinderen? Kan jij nog genieten van de kinderen of denk jij in jouw hoofd alleen maar aan alle taken van de dag? Mijn tip: kijk iedere ochtend samen naar de dagplanning en geef de taken prioriteiten. 1 als eerste en zo door, en vergeet daarbij niet de speeltijd met de kinderen, dit is ook een belangrijke taak!
- Energielek, was vouwen
Jouw energielekken; ben jij je daar bewust van? En weet jij welke energielekken jouw collega’s hebben? In bovenstaande praktijkvoorbeeld is de energielek de was vouwen, maar zou het niet zo kunnen zijn dat jouw collega het juist heerlijk vindt om de was te vouwen en daar even door kan ontspannen? Bespreek je energielek met jouw collega en bekijk daarna eens jullie taakverdeling.
- Energiegever, het zien van de kinderen
In het praktijkvoorbeeld komt naar voren dat de pedagogisch professional niet de ruimte voelt en neemt om te genieten van de kinderen. Terwijl dat wel de energiegever is! Veel pedagogisch professionals zullen beamen dat de kinderen de drijfveer zijn voor het werk in de kinderopvang. Veel waardevolle momenten bij de kinderen zien we wel, maar slaan we niet bewust op. Begin met het schrijven van een journal. Dit kan heel kort door aan het eind van de dag jouw waardevolle moment op de schrijven. Zo sluit jij jouw dag af met een energiegever en blijft dit moment bewust bij jou hangen. Wil jij een kant en klare journal kopen? Dat kan, klik hier.
Wil jij aan de slag met de basis? Jouw basis en die van jouw team? Zodat jij de kinderen het beste kunt ondersteunen bij hun ontwikkeling?
Vrijdag 12 maart om 10.00 uur en donderdag 18 maart om 20.00 uur geef ik samen met Verena Elfring van Samenkind training en coaching het gratis webinar ‘Timemanagement in de kinderopvang.’ Tijdens dit webinar geven wij jou inzicht in de timemanagement bij jou op locatie en geven wij 5 tips zodat jij je positief en ontspannen kan focussen op jouw werk met de kinderen. Dat zorgt voor meer rust, effectiviteit en vergroot jouw werkplezier.
Geef je hier op.
Iedere pedagogisch professional heeft recht op werkgeluk!
