Je weet het vast nog wel. Op het schoolplein kreeg je het zoveelste vriendenboekje in je handen gedrukt. Of je er in wilde schrijven en het liefste de volgende dag weer mee wilde nemen. En zeg eens eerlijk, wat schreef jij op bij de vraag wat je later wilde worden? En ben je geworden wat je vroeger altijd optekende?
Juf in combinatie met actrice
Nu ben ik opgegroeid in de jaren ’80. De meeste meisjes wilden juf worden, de meeste jongens voetballer of politieagent. In mijn geval stonden er vrijwel altijd drie beroepen opgesomd. Heel lang heb ik ervan gedroomd om dolfijnentrainer te worden. Later werd dit juf in combinatie met actrice.
Wereldreiziger
Ondertussen kan ik toch wel concluderen dat ik andere wegen heb bewandeld. Inmiddels werk ik met veel liefde en passie als pedagogisch medewerker. Ik besluit de kinderen op een middag eens te vragen naar wat zij later willen worden. Heel even zie ik ze nadenken. Dan gaan alle vingers langzaam omhoog. Er zitten drie meisjes op een rijtje, ze zeggen bijna in koor: ‘dierenarts’. ‘Politie’ roepen wat jongetjes. Dat is stoer, want dan ga je boeven vangen. Eén jongetje denkt lang na. Dan kijkt hij naar me en zegt: ‘Juf, ik wil wereldreiziger worden’.
Ninja!
Als we buiten aan het spelen zijn, besluit ik mijn onderzoekje voort te zetten. Een groepje jongens van ongeveer 5 jaar is druk in de weer met takken. Wanneer ik hen vraag wat ze later willen worden, verschijnt er een glinstering in hun ogen. De antwoorden lopen uiteen. ‘Een echte ninja; , ‘bouwvakker’, ‘politieagent’. Er schijnt een ninjaschool te zijn volgens één van hen. Ik ben toch erg nieuwsgierig hoe dat eruit ziet. Dan komt er een meisje naar me toe. Ze heeft een hutje gebouwd in het bos. Of ik even kom kijken. Natuurlijk. Ondertussen vraag ik haar wat zij later worden wil. Bloedserieus kijkt ze me aan. ‘Prinses’ zegt ze gedecideerd. ‘En dan trouw ik met een meisje, want dat is mijn vriendin’.
Reizen in je hoofd om te ontdekken waar jij blij van wordt
Wat levert zo’n ogenschijnlijk simpele vraag toch mooie antwoorden op. Kinderen zijn nog niet bezig met alle mitsen en maren die wij als volwassenen zien. Ze gaan overal vol voor. Soms zonder aarzeling. Waarom zou je niet die wereldreiziger kunnen worden? Of achter boeven aan kunnen rennen in je politieuniform? In een kinderhoofd kan alles. Zouden we soms niet eens het laatje open moeten zetten in ons hoofd? Even reizen in je hoofd om te ontdekken waar je blij van wordt. Zeg eens eerlijk, heb jij dromen?
