‘Tikkie, jij bent ‘m’, en hij rent hard weg. Ik ren als een monster achter hem aan. Hij lacht zo hard dat het hele plein hem kan horen. Nog geen uur later zit ik samen met de kinderen in een piratenboot. ‘Kijk uit juf, als je van de boot valt wordt je opgegeten door haaien’. Ik balanceer op het randje van de boot. Laatst vroeg ik me af wanneer wij als volwassenen opgehouden zijn te leren van kinderen. Zij lossen de zaken des levens echt wezenlijk anders op dan wij. Zo zat ik laatst met twee meiden op een bankje. Ze hadden ruzie. De meiden wisten eigenlijk al niet meer waar de ruzie nou echt over ging. Ik vroeg hen hoe we dit het beste op konden lossen. ‘Zullen we elkaar een knuffel geven en dan is het klaar’ zei één van hen. Even later zag ik ze een kuil graven in de zandbak. Prachtig!
Waardevolle momenten
Neem eens de tijd om naar de kinderen te kijken en met hen mee te spelen. Zelf stort ik mezelf zo nu en dan in de zandbak, bak ik zandtaartjes en eet ik ze met liefde op. Of ik ga even op de grond liggen bij de allerkleinsten. Hoe beleven zij de wereld? Opeens kijk ik tegen een enorme reus aan (mijn collega). Dat is dus wat zij zien, best groot die juf. Door met de kinderen te spelen, ontdek je weer nieuwe dingen. Zo leek dat ene jongetje misschien wat stil in jouw ogen. Maar zodra je even met hem mee speelt, ontdek je dat hij houdt van dino’s en daar uren over kan vertellen. Het zijn waardevolle momenten. Zoek dat innerlijke kind eens op. Pak die kansen! Ook voor ons als professionals is het van belang te blijven spelen!
