De derde donderdag van september, de dag van de pedagogisch medewerker! Persoonlijk geef ik niet zo om ‘De dag van…’ en toch, eerlijk is eerlijk vind ik het leuk als eraan gedacht wordt. Want dankbaarheid voor je werk en je inzet, dat is toch wel fijn. Misschien is het daarom ook wel dat het werk in de kinderopvang mij zo veel voldoening geeft. Iedere dag weer krijg je er ‘iets’ voor terug.
Ik voel me iedere dag heel even een BN’er
Een kind dat trots laat zien dat het een mooie toren kan bouwen, het aanschouwen van de eerste wankele stapjes, gejuich bij het eerste plasje op het potje, prachtige tekeningen (met liefde gemaakt), een baby de ruimte geven die het nodig heeft en hem of haar zo zien ontwikkelen, ouders begeleiden in het jonge ouderschap, ravotten met peuters in de tuin en het horen van hun enthousiaste kreten, vrolijkheid inzet en enthousiasme bij de peuteryoga, het angstige meisje op haar gemak stellen, een traan mogen omtoveren in een lach… En zo kan ik nog wel even doorgaan, en jullie als collega’s in kinderopvangland weten heel goed wat ik bedoel. Mijn persoonlijke favoriet is de binnenkomst. Als peuters luid mijn naam roepen en dreumesen vrolijk kijken als ik binnen kom. Ik voel me iedere dag heel even een BN’er. Dat heb je niet op kantoor!
En toch heb ik besloten de kinderopvang te verlaten. De dag van de pedagogisch medewerker valt in mijn laatste werkweek. Ik mag een nieuw avontuur aangaan in het onderwijs. Werktijden waren niet meer aan te passen met mijn eigen gezin en waar ik mij iedere dag wil ontwikkelen en verder wil groeien, voelde ik mij nu meer teruggefloten dan uitgedaagd. Ik zal het missen. De knuffels, de lachjes, de kreetjes, de snottebellen, alles. Maar na 13 jaar is het tijd voor iets anders. Ik mag oudere kinderen nu gaan begeleiden en ze een steuntje in de rug gaan geven als ze dat nodig hebben en ook dat is heel dankbaar.
Geniet van onze dag!
Lieve collega’s in ‘kinderopvangland’ geniet van jullie dag. De dag van de pedagogisch medewerkster of pedagogisch professional. Of je nu wel of niet een kleinigheidje krijgt van je werkgever of een ouder, let op wat je vandaag allemaal mag ontvangen. Van de kinderen, van je collega’s en geniet van onze dag!
Ik sluit deze blog af met het gedicht van de pedagogisch medewerker (gevonden op internet). En wie weet horen jullie nog een keer van mij. Want naast mijn nieuwe baan wil ik voor mijzelf beginnen en trainingen gaan aanbieden voor pedagogisch medewerksters!
Liefs, Doortj
Het vak van een leidster
Het vak van een leidster, denken mensen vaak, is een zeer eenvoudige zaak. Lekker een beetje met kinderen spelen en op zijn tijd wat fruit ronddelen. Als je zegt: “Het is best wel zwaar”, vinden mensen dat maar raar. Het lijkt namelijk zo makkelijk: de kinderen in een bak met zand en de leidsters zitten te zonnen op de rand. Maar wie zo denkt heeft het mis, want het werk van een leidster is geen kattenpis!!! Observeren, rapporteren, vergaderen en notuleren. Luisteren naar ouders, beleefd reageren en in de groep een fijne sfeer creëren. Niet chagrijnig zijn, maar warm en liefdevol, niet misselijk van een drol. Stimuleren en motiveren, steeds maar weer opnieuw proberen. Schoonmaken, schriftjes schrijven en van alles op de hoogte blijven. Voorlezen en liedjes zingen, het bedenken van leuke dingen. Op ziektes en goede voeding letten, de kinderen op de potjes zetten. En zo zijn er nog veel meer zaken, die het werk in de kinderopvang zo veeleisend maken. Rijk word je er helaas niet van, dus waarom doen we het dan? Het zijn de kinderen die maken veel goed en zij zijn de reden dat je het doet!
Gedicht van Daniëlle van Fessem
