De afgelopen jaren heb ik meerdere malen gewerkt op een echte jongensgroep en ook nu werk ik op een groep waar voornamelijk jongens in zitten (15 jongens tegenover 4 meiden). Eerlijk is eerlijk, werken op een bso-groep met overwegend jongens is echt anders dan op een meer gemengde groep of op een groep met overwegend meiden.

Verschillen tussen jongens en meiden

Hoe je het ook wendt of keert; er zijn verschillen tussen jongens en meiden. Natuurlijk zijn niet alle jongens en alle meiden hetzelfde en zijn er grote verschillen tussen individuele kinderen. Maar in zijn algemeenheid kun je zeggen dat jongens een grotere bewegingsdrang hebben, dat ze wilder en impulsiever zijn en tijdens het spel meer ruimte innemen dan meiden. Jongens zijn prestatie- en competitiegericht en meten zich graag met anderen. Jongens ontdekken de wereld om zich heen door te doen, leren door uitproberen en vinden het moeilijk(er) om hun gedachten en gevoelens onder woorden te brengen. Wil je meer weten over de verschillen tussen jongens en meiden? Op internet zijn verschillende artikelen o.a. van Louis Tavecchio en Martine Delfos over dit onderwerp te vinden.

Lastig stilzitten

Bij ons gaan de twee oudste bso-groepen uit school eerst fruit eten en daarna buiten spelen. Op de andere groep (met driekwart meiden) eten de kinderen aan tafel fruit . De kinderen van mijn groep gaan echter al etend en drinkend het hele lokaal door. Glazen worden ingeschonken en in de steek gelaten omdat ze iets zien waar ze naar toe willen. De appeltjes worden al lopend of bouwend opgegeten. Hoewel dit heel onrustig lijkt, geeft het mogen bewegen rust in de groep. Kinderen die het nodig hebben kunnen alvast hun energie kwijt zonder dat wij mopperen dat ze moeten blijven zitten. De sfeer blijft goed en we starten de middag positief.

Ruimte

Jongens hebben in hun spel veel ruimte nodig. Waar meiden geneigd zijn buiten in kleine groepjes bij elkaar te blijven gaan jongens het hele plein over. Hoe meer fysieke ruimte jongens hebben, hoe minder irritatie er onderling ontstaat. Ik merk dat jongens die op ons kleine bso-plein wat ruziën en elkaar dwars zitten dit in het park niet doen. Met meer ruimte om zich heen gaan ze vaak prettiger met elkaar om.

Alles is een wedstrijd

Jongens zijn dol op competitie en willen graag laten zien hoe sterk, snel, slim of stoer ze zijn. Ze zijn megablij wanneer ze eerder dan hun klasgenootjes op de bso zijn. Ze rennen altijd op de trap om maar de eerste te zijn. En als we ergens naar toe lopen, rennen ze altijd vooruit om te kijken wie het snelst is. Hoewel ik de competitiedrang niet altijd kan volgen, doe ik er graag mijn voordeel mee. Als je namelijk bij een jongensgroep van het opruimen een wedstrijd of weddenschap maakt, ruimen ze opeens snel en goed op.

Hij begon!

Jongens kunnen zich minder goed voorstellen wat er in de ander omgaat. Hierdoor komt gedrag van een ander vaak uit de lucht vallen. Bij ruzietjes roepen ze dan ook standaard dat ‘hij begon’. Bij het nabespreken van een ruzie kan het fijn zijn om met jongens de volgorde van de gebeurtenissen door te bespreken. Door vragen te stellen als ‘en wat deed je toen?’ help je de jongens inzicht te krijgen. De ruzie is dan ook zo weer vergeten.

Waarom ik dol ben op mijn jongensgroep!

Ik vind werken op en met een jongensgroep heerlijk. Ik geniet van hun tomeloze energie, verwonder me over hun denkprocessen en lach volop om hun grappen en streken. Ik ben dol op ‘jongensactiviteiten’ en voetbal en stoei graag met ze mee. Doordat ze de wereld al doende en uitproberend ontdekken doe ik zelf ook vaak nieuwe inzichten en ideeën op.

Website | + berichten

Welkom op mijn blog. Mijn naam is Mariëlle, ik ben 44 jaar oud en woon in het mooie Eindhoven. Sinds de zomer van 2000 werk ik in de kinderopvang. De eerste 15 jaar heb ik bij een grote kinderopvangorganisatie in Eindhoven gewerkt als pedagogisch medewerker BSO en daarnaast als overblijfcoördinator op een grote basisschool. Nu werk ik alweer 4 jaar op een particulier kinderdagverblijf als pedagogisch medewerker BSO en BSO coördinator. Naast mijn werk in de kinderopvang schrijf ik recensies voor NBD Biblion, ik studeer HBO Pedagogiek en ik blog zowel hier als op mijn eigen blog genaamd opdebso, onder die naam ben ik ook actief op Instagram en Facebook.
Ik ben een echte BSO-leidster, ik kan daar al mijn enthousiasme en energie kwijt en vind de afwisseling die het biedt heerlijk. Samen met ze spelen, kletsen en lachen en daarnaast kinderen die iets extra’s nodig hebben begeleiden, ik vind het heerlijk en ga iedere dag met plezier naar mijn werk. De oudste BSO kinderen (vanaf 9 jaar) hebben een speciaal plekje in mijn hart. Die prépubers die enerzijds al heel groot zijn en anderzijds nog heerlijk ‘kind’ zijn vind ik echt geweldig, ik geniet volop van de gesprekken die ik met ze heb en vind het een leuke uitdaging om met hen vorm te geven aan de groep en de activiteiten.
In mijn blog laat ik jullie meekijken op mijn BSO, deel ik tips en adviezen voor de omgang met de oudste kinderen, deel ik succeservaringen en mislukkingen en geef ik ideeën voor leuke activiteiten voor de 9plus.
Ik ben heel benieuwd wat jullie van mijn blog vinden, reacties, ideeën en tips zijn altijd welkom. Veel leesplezier en tot snel!

Gerelateerde berichten