Vandaag begin ik aan de laatste les van mijn laatste online training cultuursensitief werken. Een training die ik volg om GGZ- en LVB-problematiek bij jeugdigen met een migratie-achtergrond sneller te herkennen. Het was een training met veel eye-openers en eigenlijk voor iedereen een aanrader!
Verschillende afkomsten binnen het team
In maart is het kinderdagverblijf waar ik werk overgenomen door een grote organisatie. Eén van de pluspunten daarvan is, dat wij (team van pm’ers) gewoon vrij kunnen nemen wanneer we willen (in grote lijnen natuurlijk) omdat we nu beschikken over een invalpool. Voorheen was het altijd een gedoe, want als collega A vrij wilde, moest collega B dus extra werken. Maar goed, die invalpool…Ik merk dat ik het iedere keer toch wel spannend vind, wie krijg je op de groep? Inmiddels kennen we er een stuk of drie, maar afgelopen week kwam er een voor ons onbekende invalkracht. ’s Middags belde ze aan. Een vrouw met een hoofddoek. Ik betrapte me op de flitsend snelle gedachte: Hoe zullen de kinderen hierop reageren?
Stigma’s
Terug naar mijn training. Tijdens mijn training heb ik gehoord over een onderzoek (weliswaar klein en niet representatief) dat gehouden is onder kleuters. Tijdens dit onderzoek lieten de onderzoekers foto’s zien aan de kinderen en stelden vragen als: naast wie zou je liever zitten, wie denk je dat er rijker is, en wie vind jij het mooist? Het bleek dat het merendeel van de kinderen zich positiever uitliet over de witte mensen op de foto’s. Zelfs de donkere kinderen uit de groep, vonden de witte pop mooier…. Schokkend toch?
In augustus verhuizen wij met het kinderdagverblijf naar een school. Een school die veel kinderen heeft met een migratie-achtergrond. Ik vind het heel belangrijk dat iedereen in onze maatschappij meetelt. Maar blijkbaar worden bepaalde stigma’s al jong aangeleerd, en niet eens bewust. Misschien doordat er te weinig voorbeelden zijn. Onbekend, maakt onbemind.
Cultuur overstijgend speelgoed
Ik heb eens kritisch gekeken naar ons kinderdagverblijf. We hebben heel weinig ‘divers’ speelgoed. Op veruit de meeste puzzels staan witte kinderen, alle poppen zijn wit en ook verreweg de meeste boeken gaan over witte kinderen… In ons team hebben we het erover gehad en we zijn het er over eens. Wij willen ons aanbod veel meer gaan afstemmen en spiegelen aan de multiculturele samenleving en zo ons steentje bijdrage tegen discriminatie.
Hoe doen jullie dat? Ben je je hiervan bewust? Ik ben benieuwd! Oja! De kinderen reageerde natuurlijk allemaal positief op onze invalkracht! Het was een gezellige middag en we zien haar aankomende week alweer terug!
