In een positief jasje, met een glimlach op je gezicht, niets aan de hand en deze keer geen negatieve aanleiding om jou te bespreken. Jij komt in het nieuws, wordt weer besproken. Man in de kinderopvang jij mag er zijn.
Onze maatschappij wordt heel langzaamaan sekseneutraal. We groeien in het loslaten van onze ‘ouderwetse’ mindset. We kijken naar ieder als individu en iedereen mag er zijn. Als je met de trein reist, wordt je aangesproken als reiziger. De verpleegkundige is niet meer standaard een jongedame met een paardenstaart, maar kan ook die ene man zijn met een baard. Langzaamaan leren wij van de Scandinavische landen waar een genderneutrale opvoeding heel normaal is. Mannelijkheid en vrouwelijkheid wordt er niet uitgesloten, maar kinderen krijgen van beide werelden iets mee.
Maar waarom is dan de Nederlandse kinderopvang over het algemeen nog een vrouwelijke opvoedomgeving voor onze kinderen? “Pas op”, “kijk uit”, “niet doen” hoor je vaakk in de kinderopvang. Het lijkt wel alsof er wordt gedacht dat jongens sneller iets stuk maken en vechten. En dat meisjes volgzamer zijn, makkelijker in omgang en verbaal sterker. Dit is uiteraard even ongenuanceerd geschetst.
Mannen waar zijn jullie?
Er werken te weinig mannen in de Nederlandse kinderopvang en dat lijken er alleen maar minder te worden. Mannen, waar zijn jullie? Tijdens mijn afstudeeronderzoek naar het belang van mannen in de kinderopvang concludeerde ik op basis van literatuuronderzoek dat ongeveer 4% van de pedagogisch medewerkers man was. Dit percentage blijkt nu, een paar jaar later, zelfs nog lager te zijn. Dit is niet de afspiegeling van de maatschappij die wij kinderen willen tonen binnen de kinderopvang. De wereld van een kind begint klein met moeder, vader, broer of zus, opa, oma, buurvrouw, buurman, enz. Heel gewoon die mannen en vrouwen. Vervolgens gaan kinderen naar de vrouwelijke kinderopvang en stromen ze door naar het onderwijs waar vrouwen ook in de meerderheid zijn.
In die kinderrijke omgeving lijken mannen en vrouwen opeens niet meer heel gewoon. De uitspraak van Amerikaanse ondernemer en filantroop Bill Gates – The first five years have so much to do with how the next 80 turn out – inspireert mij enorm. Wanneer ik deze uitspraak lees, denk ik meteen aan het belang van mannen in de kinderopvang. Als die eerste vijf jaar zo belangrijk zijn voor de toekomst van kinderen, waarom spiegelen we in de kinderopvang niet de maatschappij waarin wij leven en waarop wij kinderen zo goed als mogelijk proberen voor te bereiden?
Mannenberoepen en vrouwenberoepen
Wij zien makkelijk van iedereen de buitenkant met gendertyperende verschillen. Wij vullen al snel in wat de gendergerelateerde eigenschappen zijn van een man en vrouw. Ik pleit om juist te kijken naar de inhoud van ieder mens als individu en niet bij voorbaat naar hun sekse. Ik pleit ervoor dat wij gaan kijken naar ieders talenten en te zorgen dat die talenten kunnen floreren in het beroep dat bij hen past. Als wij openstaan voor ieders talenten, de gendergerelateerde eigenschappen loslaten en kinderen genderneutraal opvoeden, zullen wij in de toekomst meer vrouwen tegenkomen in ‘mannenberoepen’ en meer mannen tegenkomen in ‘vrouwenberoepen’. Zo ook meer mannen in de kinderopvang.
EenVandaag
Enthousiast en trots was ik toen EenVandaag mij benaderde om deel te nemen aan een reportage over het belang van mannen in de kinderopvang. Samen met gedragsdeskundige Lauk Woltring en mannelijke collega’s uit het werkveld heb ik hier een positief steentje aan mogen bijdragen. Met dank aan TO BE Kinderopvang. Hier terug te zien:
