Sinterklaas is alweer in het land en we komen ook op de bso meer en meer in Sinterklaasstemming. Maar net als ieder jaar brengt Sinterklaas naast spanning, voorpret en gezelligheid ook een aantal dilemma’s met zich mee.
Wel of niet geloven?
Op de groep met oudste bso-kinderen is het ieder jaar weer even puzzelen om erachter te komen wie er wel en wie er niet meer in Sinterklaas gelooft. Van de oudsten is het duidelijk dat ze niet meer geloven. De jongsten op de groep zijn echter net 8 en dat is vaak zo’n twijfelleeftijd. Best lastig in de groep, zeker omdat je niet rechtstreeks kunt vragen of kinderen nog geloven. Meestal tast ik de kinderen een beetje af en dan alleen wanneer kinderen er zelf over beginnen. Bijvoorbeeld door te vragen hoe ze thuis Sinterklaas vieren en door de oudsten af en toe eens apart te nemen en ze toe te fluisteren dat ik weet dat zij het weten maar dat nog niet iedereen het weet. Vragen aan mij over het wel of niet bestaan van Sinterklaas leg ik altijd terug bij het kind: ‘wat denk jij?’
Groepscadeau of voor ieder kind een cadeautje?
Op de meeste kindercentra wordt er budget vrijgemaakt voor de Sinterklaasviering. De vraag is dan of je daar een groepscadeau van koopt of voor ieder kind een cadeautje koopt. Ik ben een groot voorstander van het kopen van een groepscadeau. Individuele cadeautjes kopen en inpakken kost veel tijd en het is praktisch onmogelijk om iets te kopen dat ieder kind leuk vindt. Daarnaast is je budget vaak beperkt (bij ons is dit 2 euro per kind), waardoor de cadeautjes vaak van mindere kwaliteit zijn en snel stuk gaan. Veel van de cadeautjes belanden dan ook in de prullenbak of in een hoekje van de kast. Wij schaften van het Sintbudget voor de oudste twee groepen bijvoorbeeld een keer een tweedehands playstation plus spellen aan. Iets waar alle kinderen plezier van hadden.
Schoen zetten of niet?
Nog zo’n dilemma: laat je de kinderen op de bso hun schoen zetten of niet? Iedereen een eigen schoen mee laten nemen is vaak een heel gedoe. Bovendien moet je dan per groep vaak ruimte zien te vinden voor zo’n 30 tot 40 schoenen. Iedereen een schoentje laten knutselen is makkelijker, maar wat doe je met kinderen die echt niet van knutselen houden? (Ik ben geen voorstander van verplicht knutselen op de bso). Daarnaast speelt mee dat alle kinderen al op school hun schoen zetten. Dus heeft schoenzetten op de bso dan wel meerwaarde…. Bij de oudste bso-groepen kies ik er al een aantal jaar voor om strooigoed aan te schaffen en dit in de week voor Sinterklaas dagelijks in plaats van een koekje uit te delen. Om de feestelijkheid te vergroten schrijf ik ieder jaar een groepsgedicht met over ieder kind iets leuks.
Sint en Piet op bezoek?
De vraag of Sint en Piet een bezoekje komen brengen aan de bso levert nog weleens hevige discussies op. Waar voorstanders vinden dat dit er nu eenmaal bij hoort, vrezen tegenstanders voor een overdosis Sint. Zelf hoor ik bij de tegenstanders. Kinderen op de bso lijken af en toe volledig overspoeld te worden door Sintbezoekjes. Hij komt op school, bij papa en/of mama op het werk, op de Scouting, op de voetbalclub, bij opa en oma, en ga zo maar door. Al die bezoekjes zijn gezellig maar leveren ook allemaal spanning op. Alles gaat anders dan anders en ook de kinderen die niet meer geloven kunnen hier flink overprikkeld van raken. Op de bso kies ik dan ook voor rust. We besteden aandacht aan Sinterklaas, maar leggen de nadruk op de gezelligheid en volgen de kinderen en hun behoeften.
De dilemma’s die ik beschrijf, zijn vast herkenbaar voor jullie. Ik ben benieuwd hoe jullie hiermee om gaan en hoor het graag! Veel plezier op de groep met Sinterklaas gewenst!
