Als ik zo eens rondkijk in kinderopvangland, zijn we allemaal druk. Druk met het naleven van regels, praten over regels, denken aan regels. Natuurlijk nemen we zoveel mogelijk de tijd om met de kinderen bezig te zijn. Maar ook verzanden we weer snel in een wirwar van verplichte protocollen, richtlijnen en regels.
Ik weet niet hoe het bij jou was, maar ik begon (alweer flink wat jaren geleden) in de kinderopvang, omdat ik écht iets wilde betekenen voor kinderen. Ik wilde spetterende activiteiten bedenken, ik wilde energie en levenslust uit mijn werk halen. En zo waren mijn eerste jaren binnen de kinderopvang ook. Ik werkte vol passie en met inhoud. Ik kreeg er energie van en werkte veel meer uren dan mijn contract. Thuis, gratis en voor niets. Door verschillende omstandigheden, die jullie ook vast wel zullen herkennen (moeder worden, anders gaan kijken naar opvoeding, en meer regels, regels, regels etc.) veranderde mijn passie in negativiteit.
De regels en protocollen zag ik steeds meer als een belasting, het werden er ook steeds meer. En wat ik op dat moment niet zo in de gaten had, was dat ik er ZELF wat van moest maken. Dat ik het niet moest tegen werken, maar dat ik anders mocht gaan kijken. En geloof me, nog steeds voel ik bij bepaalde opgelegde regels wel een weerstand. Maar tegelijk zie ik juist ook de mogelijkheden daarin.
Ik maak koppelingen tussen mijn passie voor de kinderen en activiteiten naar de regels rondom observeren en registreren. Want bedenk maar eens hoeveel je ziet van kinderen als jij een geweldige activiteit neerzet vol passie en inhoud. En dat is wat ik als pedagogisch coach ook aan de pm’ers van de groepen wil laten zien. Dat je toch vanuit je passie kan werken en ook/juist met de regels waaraan we moeten voldoen.
Want als je vanuit je harT werkt, heb je niet meer het gevoel dat je harD moet werken. Je neemt dan de energie die je krijgt, van het feestje dat je maakt van de dag, mee naar de regels, protocollen en richtlijnen. Ze geven je dan houvast in plaats van dat ze je vastzetten.
Probeer het maar eens, want zeg nu zelf: Hoe zou jij willen terugkijken op je werkdag?
