Hoe kunnen we kindje X helpen om tot spel te komen? Hoe kunnen we de ruimte uitdagender inrichten? Hoe zorgen we voor een soepele overgang van de ene naar de andere groep? Hoe zetten we thema’s in bij kinderen passend bij de leeftijd? Welke activiteiten kunnen we doen met baby’s? Zomaar een aantal vragen die ik in mijn werk als coach tegenkom. Ik werk sinds april 2019 binnen een kinderopvangorganisatie als pedagogisch coach en beleidsmedewerker. Samen met mijn collega-coach, ben ik verantwoordelijk voor de coaching en beleidsvorming binnen de organisatie. In totaal zijn er vijf locaties, waarvan één locatie met kinderdagverblijf, (VVE) peuterspeelzaal en buitenschoolse opvang. De overige locaties zijn kinderdagverblijven.

Samen met de directrice en collega-coach overleg ik maandelijks over de stand van zaken, nieuwe ideeën en vraagstukken. De lijntjes zijn kort, de communicatie open en we evalueren continue. Dat maakt het voor iedereen duidelijk waar we staan, wat we gaan doen, welke doelen we nastreven en welke prioriteiten we stellen.

Om de pedagogisch medewerkers een idee te geven wat coaching inhoud en om het beleid opnieuw vorm te geven, zijn we de coaching gestart met een teamavond op iedere locatie. Op een interactieve manier zijn we deze avond met de zes interactievaardigheden aan de slag gegaan: waarom doe je wat je doet en hoe zit dit er precies uit binnen jouw locatie/groep? Een avond vol bewustwording, bewondering, trots en anders kijken. Daarnaast heb ik met iedere pedagogisch medewerker een kennismakingsgesprek gevoerd. Dit doe ik nog steeds met nieuwe pedagogisch medewerkers binnen onze locaties. Op deze manier leert de medewerker mij op een laagdrempelige manier kennen en kan ik de medewerker leren kennen. Vanuit sommige gesprekken is al een coachvraag ontstaan, waarmee ik individueel of met het team aan de slag ben gegaan. Door middel van groepsobservaties geef ik medewerkers feedback en ontwikkeldoelen, die we later dit jaar evalueren.

Vertrouwen opbouwen met pedagogisch medewerkers is essentieel als coach. Zonder vertrouwen, is coachen niet mogelijk. Daarom communiceer ik open met pedagogisch medewerkers en overleg ik met directrice, coach en locatiecoördinatoren over de juiste aanpak. Ook zorg ik dat ik doe wat ik zeg en communiceer ik met pedagogisch medewerkers als iets mij niet binnen de afgesproken tijd lukt. Wanneer een medewerker aangeeft iets niet prettig te vinden, dan doe ik dat niet. Ik zorg dat ik regelmatig op de locaties ben en ik probeer mee te draaien met alle groepen. Zo leer ik medewerkers kennen, maar belangrijker nog: ze leren mij kennen.

Ik ben heel erg trots op hoe wij de coaching binnen onze organisatie hebben vormgegeven en blijven vormgeven. De lijntjes zijn kort, het wederzijdse vertrouwen is groot, de openheid is aanwezig en fouten maken is oké. Vragen waar ik tegenaan loop zijn meer praktisch van aard. Bij het opstarten van bijvoorbeeld video-interactiebegeleiding: op welke momenten bespreek je de video-opnames met pedagogisch medewerkers? Geef je daar extra uren voor, vraag je medewerkers terug te komen, doe je dit na werktijd of zet je er een extra pedagogisch medewerker voor in? Interessante puzzels om samen onze weg in te vinden…