Fijne vakantie gehad? Wij in Brabant waren al begin juli aan de beurt, dus ik ben inmiddels terug. Wat was het heerlijk, in dit geval vakantie in eigen land samen met mijn hele familie, inclusief kinderen in de leeftijd van 4 tot en met 13. Voor het weer hoefde je immers niet ver weg dit jaar! En sowieso, wat heb je verder nu eigenlijk nodig op vakantie? Lekker weer, fijne mensen, water om in te zwemmen. In de tent, een huisje of hotel en een tas of koffer kleren blijk je ineens weken vooruit te kunnen met maar weinig spullen. Wat een vrijheid, toch?
En dan zit je daar weer, thuis, met het uitzicht op dat je weer moet beginnen. Weer terug in het werkritme, van kinderen naar school brengen, weer voor de groep staan, achter de laptop zitten, gesprekken met ouders. Wat neem jij dan mee van vakantie dat je vast wil houden, voor je zelf en voor jouw pedagogische visie?
Voor mij is vakantie elk jaar weer een bevestiging van de visie van ons bedrijf en de natuurlijke speelplaatsen die wij maken. Speellandschappen die uitnodigen tot spel, maar niet bij voorbaat invullen hoe kinderen er ‘moeten’ spelen. Met alleen een glijbaan, schommel en speelhuisje is de speelplaats sturend in spel. Bosjes, heuvels en dalen, zand en water en natuurlijke elementen die de fantasie prikkelen kunnen echter elke dag tot ander spel leiden. Daar bestaat nog de vrijheid om creatief te mogen zijn in wat je wil en wat kan.
Net als op de camping. Maar net als op de camping kost dat soms een paar dagen tijd, want je merkt ook dat veel kinderen niet meer gewend zijn dat er ‘niets’ is en ze weten niet wat ze dan moeten doen. Ze zijn zo gewend dat er constant prikkels zijn waar ze in weg kunnen duiken en zich mee bezig kunnen houden. Veel volwassenen moeten op vakantie even afkicken van werk, maar het lijkt steeds meer of kinderen ook moeten afkicken van hun drukke leven.
Het begint dus dicht bij de tent en langzaam trekken ze van daaruit de wereld in. Ontdekken ze weer het geluk van niets doen en vooral: niets moeten. Tot rust komen door stil te staan, doordat er weinig bekende prikkels zijn. Je zelf mogen ontwikkelen doordat er ruimte is voor eigen gedachten. En juist daardoor gaan kinderen elkaar opzoeken. Worden weer actief. Bedenken samen spelletjes. Zijn de hele dag buiten met de andere kinderen. Vormen een groep die afstemt op elkaar en waar men van elkaar leert. En ja echt waar, dan blijft zelfs de tablet op een gegeven moment gewoon in de tent. Doordat er niets is en niets moet ontstaat er juist van alles. Wordt de creativiteit weer aangesproken en ontwikkeld!
