Of ik een blog wil schrijven over dit creativiteit. natuurlijk wil ik dat. Het is mijn expertise, denk ik optimistisch. Een week later zit ik voor de zoveelste keer naar mijn computerscherm te staren op zoek naar ‘creativiteit’. Het komt niet. Meestal haal ik mijn inspiratie uit mijn omgeving. Ik kan gefascineerd kijken naar een spinnetje dat een web bouwt. Ook een opvallend item in een bouwmarkt prikkelt mijn nieuwsgierigheid. En wanneer ik onbekende klanken hoor slaat direct mijn fantasie aan. Maar op dit moment ben ik zo gefocust op mijn eigen product, dat ik merk hoe ik mij een beetje heb afgesloten van de buitenwereld. Mijn creatieve bron heb ik tijdelijk even afgedekt. Hoe vaak ik ook koffie haal, wegloop van mijn bureau of effe de was opvouw, mijn scherm blijft leeg. En ondertussen wacht men op mijn blog.
Creativiteit op bestelling
Uiteraard werkt creativiteit niet op commando. Creatieve processen (groot en klein) hebben ruimte nodig om zich te ontwikkelen en die ruimte wordt momenteel door andere dingen in beslag genomen. Ik ervaar die blokkade ook, wanneer ik mijzelf te veel ruimte geef. Je brein schiet van links naar rechts zonder connecties te maken. Maar dan ineens komt het denkbeeldige lampje boven je hoofd. Je hebt een oplossing gevonden, een onderwerp bedacht of idee verzonnen.
Het is dan ook best gek dat er soms tijdens vergaderingen creativiteit op bestelling wordt verwacht. Even de koppen bij elkaar steken, lekker brainstormen en aan het eind van de vergadering komt de kip met het gouden ei out of the box. Zo werkt het natuurlijk niet, ondanks de welwillendheid van mensen.
Hulp bij het maken van de connectie
Creativiteit is momenteel een hot-topic. Iedereen wil creativiteit bevorderen. Terecht, want het versterken van de creatieve ontwikkeling wordt ook steeds belangrijker. Hoe complexer het leven wordt, hoe meer vraagstukken op hoog niveau moeten worden opgelost. En dat vergt een sterk ontwikkeld creatief vermogen.
Ondanks de aandacht voor dit onderwerp, merk ik ook dat creativiteit in z’n pure vorm niet de waardering krijgt die het verdient. Het moet namelijk wel iets opleveren. Daarmee wordt het resultaat weer belangrijker gemaakt dan het proces. Het resultaat is de uiting van een proces. Visa versa is lastig. Je hebt een goed cijfer gehaald, door het harde werken. Dat mooie cijfer komt dus niet uit het niets. Je hebt er eerst wat voor moeten doen dat niet zichtbaar was, maar onontkomelijk.
Van het een komt het ander. Zo bouw je voort op eerder opgedane kennis en vaardigheden. En soms lukt het niet om de creatieve connectie te maken en heb je hulp nodig. Iemand die je ondersteunt in het maken van die schakel. Een hulpmiddel dat zorgt voor de ruimte in het hoofd om de vervolgstap te kunnen zetten, zodat het lampje gaat branden.
Dat gaat ook op voor kinderen. Zij zijn van nature creatief, maar geen onuitputtelijke bron. Zij zullen begeleiding nodig hebben om creatief te blijven. Kinderen hebben oefentijd nodig om de creatieve vaardigheden eigen te maken. Met andere woorden: tijd voor creativiteit in z’n pure vorm. Geef kinderen de ruimte om te ontdekken, te experimenteren en geef een hogere prioriteit aan creatieve processen dan aan het resultaat. Waardoor dat nietszeggende bruin geverfde stuk papier met een gapend gat in het midden een verhaal wordt. Een verhaal van een kind dat heeft geleerd.
