Vlak voor de zomervakantie liep ik naar school om één kind op te halen voor de tso bij ons. Bij school aangekomen kwam het jongetje op mij aflopen met een zakje chips in zijn handen. Hij vertelde op de terugweg dat een klasgenoot jarig was en op chips had getrakteerd. Verbaasd keek ik op, want volgens mij is het beleid van de school dat gezonde traktaties meegegeven worden met de kinderen.
Ik wilde het zakje chips in zijn tas stoppen zodat het mee naar huis kom. Ik maakte zijn tas open en ik zag een lege verpakking van een chocoladecroissant. Daarna pakte ik zijn fruittrommeltje uit zijn tas omdat ik benieuwd was wat hij had gegeten op school. Wat bleek? Zijn fruittrommel zat nog vol met fruit! Hij heeft om 10:00 uur een chocolade croissant gegeten en zijn fruit laten staan.
Het jongetje had honger en terwijl wij naar de bso liepen, gaf ik hem het fruit uit zijn fruittrommeltje. ’s-Middags dacht ik nog eens na over deze situatie en besloot zijn moeder erover aan te spreken. Want als zij geen chocoladecroissant meegeeft, hoeft de juf ook geen 30 fruittrommeltjes te controleren.
Toen mama haar zoontje kwam ophalen, ging ik het gesprek met haar aan. Ik vertelde wat ik had gezien en dat hij honger had toen hij uit school kwam. Zijn moeder vertelde mij dat ze iets extra’s in zijn tas had gestopt voor als hij honger had. Vervolgens sprak ze haar zoon erop aan dat hij wel zijn fruit netjes moest opeten op school.
Ik vond het sneu voor het jongetje. Dit was niet mijn insteek. Mijn insteek was om de moeder te laten nadenken over wat zij haar zoon meegeeft naar school. Als je je kind iets extra’s meegeeft, omdat hij of zij soms nog honger heeft, kies dan voor iets gezonds.
Ik ben benieuwd… Herkennen jullie dit en hoe gaan jullie ermee om?
