Vrij kunnen denken vinden kinderen leuk. Als je dan je eigen sturende mening achterwege laat, krijg je nog leukere gesprekken. Dat lukt het beste door van een gesprek een spel te maken!
Moeten torens fietsen?
Met het creatieve doe- en denkspel Denkdobbelen kun je behalve veel creatieve activiteiten ook fantasievragen maken om over in gesprek te gaan. Ik deed dit op een speeldag een hele dag lang met ouders en kinderen. Er kwam bijvoorbeeld een meisje van 5 met haar oma bij me aan tafel zitten. Ze dobbelde de vraag ‘Moeten torens fietsen?’ Het meisje dacht even na. Haar oma wilde het meisje kennelijk helpen en zei: ‘Nee, hè, dat kunnen torens natuurlijk niet want ze hebben geen benen.’ Dat was jammer want nu stopte het meisje meteen met denken terwijl ze misschien wel iets heel moois uit zat te broeden. Nu knikte ze braaf en het gesprek was ten einde.
De vraag ligt er nog als er een jongetje aan komt schuiven. Hij moet ook even nadenken en zegt dan: ‘Torens zijn heel groot en zwaar omdat ze op dezelfde plaats moeten blijven staan, daar zijn ze voor gemaakt.’
‘Moet je altijd doen waar je voor gemaakt bent?’ vraag ik dan.
‘Soms kun je ook wel andere dingen doen,’ antwoordt hij.
‘Kun je daar een voorbeeld van geven?’
‘Ja,’ zegt hij na even denken, ‘van wc-papier kun je van jezelf ook een mummy maken.’
Het werd een leuk gesprekje en daarna dobbelden we nog wat vragen nadat we zijn eigen woorden op het spelbord hadden ingevuld.
‘Kunnen haren denken?’
‘Ja, dan stelen ze gewoon je hersenen.’
‘Willen sterren in het bos zwemmen?’
‘Nee, want dan doven ze uit. En het bos vinden ze te laag.’
‘Mogen vraagtekens papa gek vinden?’
‘Ja, want iedereen mag papa gek vinden.’
‘Ben jij dan ook een beetje gek?’
‘Nee.’
‘Lijk je niet op je vader dan?’
‘Nee, maar Robin, mijn broertje wel. En ik lijk op Robin!’
‘O, maar als jij op Robin lijkt, en Robin op je vader, dan lijk jij toch ook op je vader?’
‘O, ja,’ grijnst hij en hij dobbelt weer een nieuwe vraag.
Sturend
Door een open houding kon hij lekker vrij nadenken. Maar lang niet alle volwassenen hebben zo’n open houding. Het valt me vaak op dat volwassenene nogal eens sturend zijn en kinderen woorden in de mond leggen. Soms moet dat natuurlijk maar het is ook goed om kinderen zelf te laten nadenken en ze tot hun eigen antwoorden te laten komen op hun eigen denkniveau.
Persoonsvorming
Het komt onder andere doordat volwassenen bang zijn dat kinderen het verkeerde bedenken of iets bedenken wat de volwassene eigenlijk niet wil. Maar dat valt eigenlijk wel mee. Als het kind toch iets zegt wat niet wenselijk is, is het vaak voldoende om daar vragen over te stellen en op het antwoord door te vragen. Dan herziet het kind vaak zijn idee, hij nuanceert het of scherpt het aan. Door het doorvragen leren kinderen uiteindelijk meer en je hoeft niet te corrigeren. Bovendien vinden kinderen dan hun eigen antwoorden en dat is goed voor de vorming van hun persoonlijkheid.
Kijkje in het kinderhoofd
Het is ook zo dat het vragen naar de achtergronden van iemands antwoorden een veel leuker kijkje in iemands hoofd geeft. Je hoort dan niet alleen wat iemand denkt maar ook hoe iemand denkt. Daarom kan ik iedereen aanraden meer vragen te stellen en minder antwoorden voor de ander te bedenken.
Doordat je met het spel Denkdobbelen fantasievragen maakt, gaat dat extra makkelijk. Een kind zegt dan niet zo snel iets waar jij het niet mee eens bent. Zo kun je hem zijn denkgang laten gaan.
Je kunt met dit spel trouwens ook:
- Verhalen bedenken
- Dansspelletjes doen
- Toneelstukjes maken
- Gekke tekeningen maken
- Yoga met een twist doen
- Maffe verkleedopdrachten geven
- Én…
- Er een grappig Sinterklaas uitpakspel van maken!
